Interview met gedupeerde Maja

Zou je met ons willen delen waarom je destijds een borstvergroting wilde?

"Ik was bijna 30 en had al vanaf mijn pubertijd getwijfeld of ik een borstvergroting zou nemen, omdat ik amper een AA cup had en een maat 38/40 rondom mijn heupen en benen heb. Ik vond grotere borsten dus meer in verhouding staan."

Had je er lang over nagedacht voordat je het daadwerkelijk liet doen?

"Ja en nee. Ik heb lang getwijfeld, omdat ik eigenlijk niet wilde laten snijden in een gezond lichaam. Toen een vriendin en een collega in dat zelfde jaar een borstvergroting ondergingen, trok mij dat over de streep en was ik binnen drie maanden geopereerd. Het financiële plaatje speelde natuurlijk ook mee, maar ik wilde het op dat moment zo graag dat ik er zelfs een lening voor afsloot!"

Heb je het idee dat je goed werd geïnformeerd over de implantaten zelf en de operatie?

"Nee, ik ben geopereerd bij een zeer hoog aangeschreven bekende kliniek. Toch werd er niet gesproken over het risico van de implantaten in het lichaam. Er werd verteld dat de siliconen zich niet kunnen verspreiden, omdat de siliconen een vaste substantie hebben en dat de implantaten minimaal tien jaar mee gaan. Ook werd niet benoemd dat je lichaam kan reageren op de lichaamsvreemde implantaten en dat je een auto-immuunreactie kan krijgen, waardoor je allerlei vage klachten en auto-immuunziekten kunt ontwikkelen. Eigenlijk werden alleen de risico’s van de operatie an sich verteld."

Wanneer kreeg je klachten en hoe uitte zich dat?

"Vanaf mijn borstvergroting had ik altijd pijn aan mijn linkerborst en kon ik daardoor niet meer op mijn buik liggen. De kliniek gaf aan dat er niets abnormaals aan de hand was. Ik was altijd moe en dat werd langzaam steeds extremer. Na een paar maanden kreeg ik al onverklaarbare huidklachten in mijn gezicht en nu heb ik zelfs een heftige vorm van rosacea, terwijl ik daarvoor mijn hele leven een gladde probleemloze huid heb gehad. Een klein jaar daarna ontwikkelde ik hooikoorts en vanaf dat moment ontwikkelde ik steeds meer allergieën die ook steeds heftiger werden. Inmiddels heb ik het Mestcel Activatie Syndroom. Dat houdt in dat mijn lichaam bijna alles als allergie ziet. Mijn lichaam reageert overal op (voor de borstvergroting had ik geen enkele allergie). Ook heb ik daardoor Dunne Vezel Neuropathie wat zich bij mij uit in het gevoel alsof mijn huid in brand staat en mijn huid heftig reageert op temperatuurwisselingen. Anderhalf jaar na mijn borstvergroting werd ik zo ziek dat ik niet meer kon werken door de vermoeidheid, slapeloosheid, duizeligheid, hartkloppingen, buik- en blaasklachten, vocht vasthouden, chronisch een grieperig gevoel en een hele lage weerstand, allergieën, pijnklachten etc. Ik ben nu bijna 5,5 jaar volledig ziek thuis."

Wist je meteen dat je klachten werden veroorzaakt door de siliconen implantaten?

"Nee, mijn alarmbellen gingen pas af toen ik de TV uitzending van Radar zag over borstimplantaten in november 2018, toen was ik al twee jaar ziek. Vlak daarna kwam het bericht naar buiten dat de Allergan prothesen die ik had niet meer gebruikt mochten worden, omdat deze ALCL lymfeklier kanker kunnen veroorzaken. Er was in Nederland helaas geen terugroepactie. Toen ben ik meteen naar de huisarts gegaan voor een echo, een verwijzing naar de siliconenpoli van het VUMC en de plastische chirurg. Ik wilde ze zo snel mogelijk laten verwijderen, maar met alle wachttijden in de zorg en de goedkeuring van de zorgverzekering voor de vergoeding van de explantatie, duurde het een jaar voordat ze eruit gehaald konden worden."

Was er genoeg informatie beschikbaar over wat je toen had?

"Ik kwam via Radar op de website van het Meldpunt Siliconen terecht waar heel veel informatie stond. Ik herkende al mijn klachten van dames die ook ziek zijn geworden door borstimplantaten. Ik vond tips van goede plastische chirurgen en wat er nodig is voor de zorgverzekering om de explantatie vergoed te krijgen op basis van systemische klachten/ Breast impact illness/Asia syndroom. De Facebook lotgenoten groepen, die de laatste jaren zijn opgericht, bieden mij ook veel steun."

Heb je het gevoel dat er toen naar je werd geluisterd en dat je toen goed bent geholpen?

"Gelukkig had ik net een nieuwe fijne huisarts die, mede door de Radar uitzending en mijn klachten, mij serieus nam. Helaas heb ik die twee jaar ervoor en daarna ook nog artsen gezien die mijn klachten afdeden als alleen psychisch en mij vertelde dat ik er maar mee moest leren leven."

Heb je getwijfeld over je explantatie?

"Nee, mijn gezondheid is het belangrijkst. Wel moest er mentaal een knop om... Terug naar mijn AA cup gaan, vond ik toch wel lastig. Toen ze er eenmaal uit waren heb ik mijn mini borsten gelukkig liefdevol kunnen omarmen. Ze zijn prachtig en er is niets mis mee. Ik voel me zelfverzekerder en sexyer dan met borstimplantaten!"

Hoe voelde je je vlak voor en vlak na de explantatie?

"Vlak voor de operatie voelde ik me beroerd door al mijn klachten. Na de operatie voelde het als een opluchting dat ze er eindelijk uit waren. Ik had geen verbetering in mijn klachten, maar ik bleef hoop houden. Helaas ben ik een paar weken na mijn explantatie begonnen met bindweefselmassage van mijn borsten om het wondvocht af te drijven. Helaas wist ik toen nog niet dat je hiermee de siliconendeeltjes die in de borsten zitten, doordat de prothesen gezweet hebben, verder door het lichaam worden verspreid. Mijn klachten namen sinds de massages extreem toe. Toen ik door had dat dit de oorzaak was, ben ik er direct mee gestopt."

Het is alweer een tijd geleden dat je je explantatie hebt gehad, hoe voel je je nu?

"Helaas ben ik nog steeds heel ziek en gaat mijn gezondheid verder achteruit door de auto-immuunziekten die ik heb. Ik behoor hoogst waarschijnlijk tot de groep vrouwen die, tot mijn grote verdriet, het zogenoemde ‘point of no return’ hebben bereikt. Deze groep zal nooit meer helemaal beter worden. Ik probeer hoop te houden, hoe moeilijk dat ook is, door ook verder te kijken dan de reguliere gezondheidszorg, maar de hoop niet verliezen is soms ook moeilijk."

Wat vind jij dat er moet gebeuren rondom deze materie? Moeten siliconen borstimplantaten verboden worden?

"Er zou betere voorlichting moeten komen over borstprothesen en de risico’s ervan, met name door de plastische chirurgen. Uiteraard zou het nog beter zijn als alle borstprothesen verboden worden, totdat er een prothese is ontwikkeld waarvan 100% zeker is dat deze veilig is voor het lichaam. Daarnaast vind ik dat er in het onderwijs, in de opvoeding en op social media meer aandacht zou moeten komen voor zelfacceptatie en zelfliefde. Dan zal plastische chirurgie ook minder uitgevoerd worden als middel om jezelf mooier en zelfverzekerder te voelen."

Wat vind je van een rechtszaak tegen de borstimplantaten fabrikant Allergan?

"Een topinitiatief! Ik vind dat alle gedupeerden recht hebben op een schadevergoeding, omdat zij ervan uit gingen dat er iets in hun lichaam geïmplanteerd werd wat veilig zou moeten zijn. Het leed is niet in geld uit te drukken, maar alle beetjes helpen... Ook de erkenning!"